flipauto-6

Van jongs af aan was acteren mijn passie en mijn drijfveer. Laat ik wat vertellen over mijn verleden; toen ik nog maar vier jaar was acteerde ik al wekelijks voor mijn ouders. Ze vonden het werkelijk fantastisch. Ze stonden versteld dat ik op zo een jonge leeftijd als zo’n grote woordenschat had. Zo wist ik opmerkelijk vroeg arbitrair en trottoir van elkaar te onderscheiden. Zo iets zit gewoon in je, denk ik. Ik ben daarna erg snel doorgestroomd naar een jongere acteer groep voor probleemkinderen. Hier was ik ook de ster van de show, het zit dus in mijn bloed. Dit werd vorige week donderdag ook weer bewezen toen ik alle lachers op mijn hand had terwijl ik in de kroeg moppen aan het tappen was. En toen wist ik het, ik moet naar de theateropleiding! Maar dit gaat natuurlijk niet zonder menig obstakel. Ik kreeg wat klappen te verduren, zo heb ik altijd al moeite gehad met het onthouden van teksten. Dit komt door mijn dyslexie, maar dit zal mij niet stoppen om naar de theateropleiding te gaan. Ik ben nog steeds erg gedreven om mijn doel te bereiken en ik weet zeker dat het met hard werken en mijn onuitputbare passie deze moeilijke opgave ga behalen. Theateropleiding, “Here I come!”